| تعداد نشریات | 16 |
| تعداد شمارهها | 133 |
| تعداد مقالات | 1,034 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,057,913 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 151,375 |
آموزه های شاهنامه به نظامیان (4): از دنیای ناپایدار تا شهادت در میدان کارزار | ||
| پژوهش های مدیریت و فرماندهی نظامی | ||
| دوره 12، شماره 41، بهمن 1390، صفحه 13-33 اصل مقاله (324 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| احمد فاضل | ||
| چکیده | ||
| فردوسی میگوید دنیا بیوفا و ناپایدار است؛ بهسان فسانه و باد که از خواب به یاد میماند. این دنیا "سرانجام نیک و بدش بگذرد"؛ بنابراین وقتی انسان باور کند که "جهان یادگار است و ما رفتنی"، چرا به زیادهخواهی و آز دست بیازد و دل در گرو این سرای سپنجی ببازد. باید "جز از تخم نیکی" نکارد و تا زنده است، جز برای "دین و راستی" سر فرو نیارد. شاهنامه به انسان یادآوری میکند که مرگ محتوم است و ما یکسره شکار مرگیم و برای مرگ، زاده شدهایم؛ پس باید همواره آمادة آن باشیم. رزمآوران میدان نبرد هم وقتی بدانند که مرگ حق است و باید تسلیم تقدیر باشند، دیگر از آن هراسی ندارند و در مقابل پولاد تیغ، از جان دریغ نمیکنند؛ زیرا معتقدند وقتی اجل فرا برسد، "چه در سور میرد چه در کارزار". به همین خاطر، یک سپاهی دلاور، مرگ با عزّت و شهادت در کارزار را بر زندگی ذلّتبار ترجیح میدهد؛ چون "زمانه به مرگ و به کشتن یکی است". بنابراین "چه نیکوتر از مرگ در کارزار". او کشتن و کشته شدن در میدان جنگ را به تعبیر قرآن اِحدَیالحُسنَیَین میداند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمیورزد و هراسی از مواجهه با دشمن به خود راه نمیدهد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| واژههای کلیدی: فردوسی؛ شاهنامه؛ دنیا؛ نیکی؛ مرگ؛ جنگ؛ کشتن و کشتهشدن | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,198 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 108 |
||