آمار

تعداد نشریات16
تعداد شماره‌ها128
تعداد مقالات982
تعداد مشاهده مقاله4,024,182
تعداد دریافت فایل اصل مقاله139,928
جلالی, رضا, باقری, سیامک, برزکار, مصطفی. (1401). مقایسه تاثیرگذاری شبکه های نوین و سنتی بر جامعه پذیری سیاسی دانشجویان. , 12(25), 105-138.
رضا جلالی; سیامک باقری; مصطفی برزکار. "مقایسه تاثیرگذاری شبکه های نوین و سنتی بر جامعه پذیری سیاسی دانشجویان". , 12, 25, 1401, 105-138.
جلالی, رضا, باقری, سیامک, برزکار, مصطفی. (1401). 'مقایسه تاثیرگذاری شبکه های نوین و سنتی بر جامعه پذیری سیاسی دانشجویان', , 12(25), pp. 105-138.
جلالی, رضا, باقری, سیامک, برزکار, مصطفی. مقایسه تاثیرگذاری شبکه های نوین و سنتی بر جامعه پذیری سیاسی دانشجویان. , 1401; 12(25): 105-138.

مقایسه تاثیرگذاری شبکه های نوین و سنتی بر جامعه پذیری سیاسی دانشجویان

پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی
مقاله 4، دوره 12، شماره 25، شهریور 1401، صفحه 105-138    اصل مقاله (776.3 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
رضا جلالی1؛ سیامک باقری2؛ مصطفی برزکار* 3
1استادیار واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2دانشیار پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه السلام، ایران، قم،
3دانشجوی دکتری واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
چکیده
در فرآیند جامعه پذیری سیاسی عوامل مختلفی نقش دارند. امروزه گسترش عمودی و افقی شبکه های اجتماعی مجازی و اینترنت، باعث شد تا این فناوری ارتباطی نوین به عنوان عامل جدید به موازات سایر عوامل در جامعه پذیری جوامع مطرح شود(مسأله). از این رو، هدف مطالعه ی حاضر، کشف میزان تاثیرگذاری شبکه نوین در جامعه پذیری نسبت به شبکه سنتی است(هدف). روش دستیابی به این هدف پیمایشی است. جامعۀ آماری شامل همۀ دانشجویان کارشناسی رشته های علوم انسانی دانشگاه آزاد تهران مرکزی  بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر برآورد شده است. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شده است(روش تحقیق). یافته اجمالی این پژوهش این است که شبکه نوین در همه مولفه های اصلی جامعه پذیری سیاسی(شناخت نظام سیاسی، شناخت چهره های سیاسی، ارزش های سیاسی، اعتماد سیاسی و مشارکت سیاسی) در جهت جامعه پذیری غیر رسمی تاثیرگذار است؛ اما شبکه سنتی در جهت جامعه پذیری رسمی تاثیرگذاری بیشتری داشته است (یافته تحقیق). گرچه شبکه های اجتماعی مجازی در برخی از مولفه های جامعه پذیری سیاسی تاثیرگذاری بیشتری دارد، اما  شبکه سنتی (خانواده و مدرسه) کارکرد خود را در جامعه پذیری از دست نداده و در برخی از مولفه ها همچون اعتماد سیاسی دارای تاثیرگذاری بیشتری از شبکه های اجتماعی مجازی هستند(نتیجه)
کلیدواژه‌ها
جامعه پذیری - جامعه پذیری سیاسی؛ شبکه های اجتماعی مجازی؛ شبکه سنتی خانواده- شبکه سنتی مدرسه
مراجع
  1. احمدپور، بابک (1396)، تبیین جامعه‌شناختی نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی در جامعه‌پذیری سیاسی جوانان شهر تهران. مجله جهانی رسانه، 13 (1)، 29-66.
  2. قوام، عبدالعلی (1369)، درآمدی بر جامعه‌پذیری سیاسی، فصلنامه مطالعات جامعه‌شناختی، 4، 227-238.
  3. حق‌شناس، علی‌محمد و همکاران (1387)، فرهنگ معاصر هزاره. تهران: انتشارات فرهنگ معاصر.
  4. عالم، عبدالرحمن (1373)، بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
  5. بخشایش اردستانی، احمد (1382)، درآمدی بر جامعه شناسی سیاسی،. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد.
  6. راش، مایکل، (1377). جامعه و سیاست مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی سیاسی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: انتشارت سمت.
  7. عابدی اردکانی، محمد (1393)، توسعه نیافتگی سیاسی از منظر فرهنگ سیاسی نخبگان در ایران (1384-1368).پژوهشنامه علوم سیاسی، 9 (4)، 169-133.
  8. شایان مهر، علیرضا (1377)، دایره‌المعارف تطبیقی علوم اجتماعی. تهران: انتشارات کیهان.
  9. سرایی، حسن (1372)، مقدمه‌ای بر نمونه‌گیری در تحقیق. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
  10. مسعودنیا و همکاران (1388)، تأثیر آگاهی سیاسی دانشجویان بر تغییر نگرش آنها نسبت به مشروعیت نظام سیاسی، پژوهشنامه علوم سیاسی، 4، (36)، 201-230.
  11. حیدری، داود (1387)، آشنایی با چند مفهوم اساسی در حوزه سیاست، فصلنامه رشد آموزش علوم اجتماعی، 3، 12-21.
  12. ایمانی، محمد تقی (1369)، جامعه‌پذیری سیاسی، مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان، 3،
    81-96.
  13. جوادی، سید احمد (1382)، جامعه‌پذیری سیاسی و پایداری حکومت‌ها، نشریه مطالعات دفاعی استراتژیک، 16، 85-96.
  14. اسدنژاد و همکاران (1398)، مقایسه نقش خانواده و مدرسه در جامعه‌پذیری دینی، فصلنامه تربیت اسلامی، 15 (32)، ۹۳-۱۱۶.
  15. دسترنج، منصوره (1392)، بررسی رابطه ویژگی‌های خانواده با جامعه‌پذیری فرزندان. فصلنامه زن و مطالعات خانواده، 6 (22)، 79-98.
  16. سیدی، زهرا (1392)، تأثیر مدرسه بر فرایند جامعه‌پذیری دانش‌آموزان شهر گرگان در مقایسه با سایر عوامل اجتماعی شدن. نشریة جامعه و مدرسه، 1، ‌12-8.
  17. روایی، س. (1378)، بررسی چگونگی الگوپذیری دانش‌آموزان دختر دبیرستانی منطقه 17 آموزش و پرورش شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی. دانشگاه علامه طباطبایی.
  18. راسخ، کرامت الله (1398)، تأثیر محیط آموزشی و رسانه‌های ارتباط جمعی بر جامعه‌پذیری سیاسی دانشجویان دانشگاه شیراز، فصلنامه دانش سیاسی، 15 (29)، ۸۱-۱۰۱.
  19. حاضری، علی و شریفی اسماعیل، محمد (1388)، بررسی تجربه جامعه‌پذیری دانش‌آموزان سال اول و دوم دبیرستان‌های پسرانه شهر تهران و مقایسه آن با دو نسل قبل از خود، مجله جامعه‌شناسی ایران، 10 (4)، 43-72.
  20. جعفری، علی (1393)، بررسی نقش اینترنت در توسعه سیاسی، پژوهش‌های ارتباطی، 21 (77)، 123-142.
  21. عبدالهیان، حمید (1388)، تبیین رابطه کاربری اینترنت و مشارکت سیاسی در ایران، مجله جامعه شناسی ایران، 10 (4)، 130-159.
  22. احمدپور ترکمانی، بابک (1397)، نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی در جامعه‌پذیری سیاسی جوانان با تأکید بر دسترس‌پذیری رسانه‌ای و کاربر فعال. فصلنامه مطالعات رسانه‌ای، 13 (41)، 21-39.
  23. آلموند، گابریل و دیگران (1377)، چهارچوب نظری برای سیاست تطبیقی، ترجمه علیرضا طیب، تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
  24. گلوردی، ابوطالب (1383)، سنجش میزان تحقق جامعه‌پذیری سیاسی رسمی در نسـل جدید انقلاب (مورد مطالعه دانش‌آموزان سوم دبیرستان شهرستان اصفهان)، پایان نامـة کارشناسی ارشد. پژوهشکدة امام خمینی و انقلاب اسلامی.
  25. حسینی، سید حسن و همکاران (1381)، بررسی تأثیر خانواده بر جامعه‌پذیری سیاسی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه تهران)، مجله تخصصی جامعه‌شناسی، 1، 82-67.
  26. مهرداد، هرمز (1376)، جامعه‌پذیری سیاسی. تهران: شرکت انتشارات پاژنگ.
  27. گرت، استفانی (1380)، جامعه‌شناسی جنسیت. ترجمه کتایون بقایی. تهران: نشر دیگر.
  28. مظفری فاروق، امین و یوسفی اقدم، رحیم (1388)، عوامل مؤثر بر جامعه‌پذیری دانشجویان دکتری با نقش محقق (مطالعه موردی دانشجویان دکتری دانشگاه تبریز)، مجله سیاست علم و فناوری، 2 (3)، 17 -32.
  29. خواجه سروی، غلامرضا (1394)، عوامل مؤثر بر جامعه‌پذیری سیاسی دانشجویان دانشگاه‌های دولتی ایران. مجله جستارهای سیاسی معاصر، 6 (4)، 31-55.
  30. شیری، حامد (1394)، جامعه‌پذیری سیاسی و فرهنگ سیاسی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
  31. Scruton, Roger; The Dictionary of political thought, Palgrave Macmillan, (2007), Edition3, p. 649.
  32. Berthon, P. R, Pitt, L. F., Plangger, K. & Shapiro, D. (2012), Marketing meets Web 2.0, social media, and creative consumers: Implications for international marketing strategy. Business Horizons, 55 (3): pp. 261-271.
  33. Bertot, J. C., Jaeger, P. T., & Grimes, J. M (2010), Using ICTs to create a culture of transparency: E-government and social media as openness and anticorruption tools for societies. Government Information Quarterly, 27 (3): 264-271.
  34. Boyd, D. M., & Ellison, N. B. (2007), “Social network sites: definition, history, and scholarship”, Journal of Computer-Mediated Communication, 13 (1): 210-230.
  35. Boyd, D. M., & Ellison, N. B. (2007), Social network sites: Definition, history, and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13 (1), article 11. http: // jcmc.indiana.edu/vol13/issue1/boyd.ellison.html (access: Apr. 22, 2010).
  36. J. (1965), Education and the political Development, Princeton university press.
  37. Langton, Kenneth P. (1969), Political Socialization, London, Oxford university press, Inc
  • .Easton, D. and Hess, R. D, (1962), "The Childs Political World", Midwest Journal of Political Science, Vol. 96.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,419
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,529