آمار

تعداد نشریات17
تعداد شماره‌ها129
تعداد مقالات967
تعداد مشاهده مقاله4,029,940
تعداد دریافت فایل اصل مقاله141,320
ضرغام بروجنی, حمید, صداقت, مریم. (1396). الگوی پارادایمیک توسعه پایدار گردشگری (مبتنی بر استقراء داده‌بنیاد از بیانات مقام معظم رهبری). , 7(16), 167-208.
حمید ضرغام بروجنی; مریم صداقت. "الگوی پارادایمیک توسعه پایدار گردشگری (مبتنی بر استقراء داده‌بنیاد از بیانات مقام معظم رهبری)". , 7, 16, 1396, 167-208.
ضرغام بروجنی, حمید, صداقت, مریم. (1396). 'الگوی پارادایمیک توسعه پایدار گردشگری (مبتنی بر استقراء داده‌بنیاد از بیانات مقام معظم رهبری)', , 7(16), pp. 167-208.
ضرغام بروجنی, حمید, صداقت, مریم. الگوی پارادایمیک توسعه پایدار گردشگری (مبتنی بر استقراء داده‌بنیاد از بیانات مقام معظم رهبری). , 1396; 7(16): 167-208.

الگوی پارادایمیک توسعه پایدار گردشگری (مبتنی بر استقراء داده‌بنیاد از بیانات مقام معظم رهبری)

پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی
دوره 7، شماره 16، اسفند 1396، صفحه 167-208    اصل مقاله (648.4 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
حمید ضرغام بروجنی* 1؛ مریم صداقت2
1دانشیار دانشگاه عالمه طباطبایی
2دکترای مدیریت گردشگری، دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
تحقیق حاضر فرمایشات مقام معظم رهبری در زمینه توسعه پایدار گردشگری را مورد بررسی قرار داده و با استفاده از نظریه داده‌بنیاد و به‌ صورت اکتشافی، به دنبال ارائه تصویری کلان از این بیانات در قالب الگو واره‏ای از عوامل علّی، عوامل زمینه‌ساز، عوامل مداخله­گر، راهبردها و پیامدهای توسعه پایدار گردشگری است. جامعه آماری تحقیق، شامل بیانات رهبری معظم انقلاب اسلامی مرتبط با موضوع تحقیق طی سال‌های 1370 تا 1397 است که از بین آن‌ها با روش نمونه‌گیری نظری 80 گزاره از 50 مورد از این بیانات انتخاب و با کدگذاری آن‌ها 189 مفهوم اولیه (کد باز) شناسایی شد. سپس با لحاظ کردن اشتراکات محتوایی کدهای باز، 41 مقوله فرعی و 16 مقوله اصلی تولید شد. در ادامه، یافته‌های تحقیق در یک چارچوب پارادایمی با استفاده از مقوله‌های اصلی، شامل: مقوله­های علّی (آثار گردشگری و موقعیت ژئوپولیتیک ایران)، پدیده محوری (توسعه پایدار گردشگری)، مقوله­های زمینه‌ای (مشارکت و همکاری ذی‌نفعان گردشگری، آموزش و فرهنگ‌سازی در گردشگری)، مقوله­های مداخله‌گر (حس مکان گردشگری و حکم‌روایی خوب در گردشگری)، راهبردها (برنامه‌ریزی گردشگری، سیاست‌گذاری گردشگری، بازاریابی گردشگری، مدیریت منابع گردشگری و نظارت و ارزیابی گردشگری) و پیامدها (پایداری منابع گردشگری، حفاظت از منابع گردشگری، حفظ هویت اجتماعی و رفاه و کیفیت زندگی) هم‌پیوند شده است. نتایج تحقیق نشان داد تحقق موفقیت‌آمیز توسعه پایدار گردشگری، نیازمند ترکیب چشم‌انداز، سیاست، برنامه‌ریزی، مدیریت، کنترل و فرایندهای نظارتی و یادگیری اجتماعی منسجم است که مشارکت فعال جامعه می‏تواند به کارایی آن تحقق بخشد. رسیدن به این هدف، مستلزم رهبری سیاسی قوی است تا از مشارکت گسترده ذی‌نفعان و ایجاد وفاق عمومی اطمینان حاصل شود.
کلیدواژه‌ها
الگوی پارادایمیک؛ توسعه پایدار گردشگری؛ مقام معظم رهبری؛ رویکرد داده‌بنیاد
مراجع
  1. الوانی، سید مهدی (1372). «سازوکارهای لازم برای توسعه پایدار جهانگردی». خلاصه مقالات برگزیده دومین اجلاس جهانگردی (فرهنگ و توسعه). وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  2. بهنیافر، احمدرضا (1387). «مفهوم ولایت مطلقه فقیه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه پژوهش مطالعات انقلاب اسلامی. س 4. ش 12. صص 76-45.
  3. جعفریان کیکانلو، ناهید؛ سجادی قیداری، حمدالله و وحیدیان، فریده (1393). نقش مدیریت محلی در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار گردشگری روستایی با استفاده از مدل SAW. همایش علوم جغرافیایی ایران. دانشکده جغرافیا.
  4. حبیبی قاسم‌آبادی، امیر نصرت (1395). جامعه‌شناسی سفر و گردشگری. تهران: جامعه‌شناسان.
  5. حیدری، رحیم (1393). مبانی برنامه‌ریزی صنعت گردشگری. تهران: انتشارات سمت.
  6. دانایی‌فرد، حسن و مؤمنی، نونا (1387). «تئوری رهبری اثربخش از دیدگاه امام علی(ع) استراتژی داده‌بنیاد متنی». فصلنامه علمی و پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی. 4(14). صص 110-75.
  7. رحمدل، ناصر (1394). تحلیل محتوا و پژوهش داده‌بنیاد. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی.
  8. شارپلی، ریچارد (2009). توسعه گردشگری و محیط‌زیست: فراتر از پایداری. ترجمه یاسر رمضان‌نژاد و علی پورقیومی (1395). تهران: مهکامه.
  9. شارپلی، ریچارد و تلفر، دیوید (2008). برنامه‌ریزی توسعه گردشگری در کشورهای در حال ‌توسعه. ترجمه حمید ضرغام بروجنی (1394). تهران: مهکامه.
  10. ضرغام، حمید و صداقت، مریم (1397). گردشگری در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت. تهران: مهکامه.
  11. ضیایی، محمود و عزیزی، عذرا (1393). راهنمای تدوین و کاربرد شاخص‌های ارزیابی توسعه پایدار گردشگری. تهران: علوم اجتماعی.
 

  1. فرهی بوزنجانی، برزو، محمدی، ابولفضل و حصیرچی، امیر (1389). «الگوی توسعه و تعالی مدیران و فرماندهان سپاه از منظر مقام معظم رهبری». فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی. دانشگاه جامع امام حسین(ع)، س 2. ش 3 و 4: صص 28-1.
  2. قائدعلی، حمیدرضا و لطیفی، میثم (1393).« الگوی پارادایمی اردوهای راهیان نور». دوفصلنامه علمی- پژوهشی پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی. دانشکده علوم انسانی اسلامی و قدرت نرم. دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع). س 3: ش 10.
  3. قدمی، مصطفی و غلامیان‌یابی، محمد (1393). اثرات گردشگری. تهران: مهکامه.
  4. محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی، ضد روش 1. تهران: جامعه‌شناسان.
  5. مهدوی، داوود؛ رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و سجادی قیداری، حمدالله (1395). «طراحی راهبردهای توسعه پایدار گردشگری روستاهای تاریخی- فرهنگی ایران». جغرافیا و برنامه‌ریزی. ش 56. صص 300-275.
  6. Agyeiwaah, Elizabeth, McKercher, Bob and Suntikul, Wantanee. (2017). Identifying core indicators of sustainable tourism: A path forward?, Tourism Management Perspectives 24 (2017) 26–33.
  7. Barton, Alan W. and. Leonard, Sarah J.(2010). Incorporating social justice in tourism planning: racial reconciliation and sustainable community development in the Deep South, Community Development, Vol. 41, No. 3, July–September 2010, 298–322.
  8. Bramwell, B., Higham, J., Lane, B., & Miller, G. (2017). Twenty-five years of sustainable tourism and the Journal of Sustainable Tourism: looking back and moving forward. Journal of Sustainable Tourism, 251(1), 1–9.
  9. D.A., Byrd.E.T. & Duffy.L.N. (2015). An exploratory study of community awareness of impacts and agreement to sustainable tourism development principles. Tourism and Hospitality Research, Vol. 15(4) 254–266.
  10. Charmaz, K., & Bryant, A. (2008). Grounded Theory. In L. M. Given, The SAGE Encyclopedia of Qualitative Research Methods”.California: Sage Publication, pp. 374-377.
  11. Choi, H.C. & Sirakaya, E. (2006).Sustainability Indicators for Managing Community Tourism, Journal of Tourism Management, Vol. 27, PP. 1274-1289.
  12. Ryan,. (2012). Assisting the poor in China through tourism development: A review of research. Tourism Management, Volume 33, Issue 2, April, pp. 239-248.
 

  1. Díaz, Manuel Rodríguez and Rodríguez, Tomás F. Espino.(2016). Determining the Sustainability Factors and Performance of a Tourism Destination from the Stakeholders’ Perspective, Sustainability 2016, 8, 951.
  2. Duim, V.R. van der. (2005). Tourisms capes: An Actor-network Perspective on Sustainable Tourism Development, Wageningen: WUR Wageningen. PP.164-165.
  3. Georg, W., (2008). Tourism Politics, Globalization, Sustainable and Responsible Tourism, available from arlt-lectures.com.
  4. Hernanz, Iris Martín and Gil, Fernando Martín. (2016). Heritage Interpretation And Sustainable Management Of Tourism In Rural Areas. The Cases Of Montejo De La Sierra And Patones, Boletín de la Asociación de Geógrafos Españoles N.º 72 - 2016, págs. 535-539.
  5. Higgins-Desbiolles, Freya. (2018). Sustainable tourism: Sustaining tourism or something more?, Tourism Management Perspectives 25 (2018) 157–160.
  6. Hunter, C., & green. H. (1995). Tourism and the environment: A sustainable relationship? London and New York: rout ledge.
  7. Januszn, Grabara K. & Bajdor,Paula.(2013). Towards to Sustainable Tourism Framework, Activities and Dimensions, Procedia Economics and Finance 6 (2013) 523–529.
  8. Joppe, M. (2017). “Tourism policy and governance: Quo vadis?”, Tourism Management Perspectives, Available online 24 November 2017.
  9. Kato, Kumi & Progano, Ricardo Nicolas (2017). Spiritual (walking) tourism as a foundation for sustainable destination development: Kumano-kodo pilgrimage, Wakayama, Japan, Tourism Management Perspectives 24 (2017) 243–251.
  10. Kent, K. (2005). The Roles of the Public, Private and Civic Sectors in Adventure Tourism in the Nanda Devi Biosphere Reserve: Garhwali Himalaya, India, A thesis to be submitted to the Faculty of Graduate studies in partial Fulfillment of the requirements, for the degree of Master of Natural Resources Management.
  11. Ko, T. G. (2005). Development of a tourism sustainability assessment procedure: a conceptual approach. Tourism management. 26: 431-445. Available from: WWW.Sciencedirect.com.
  12. Lee, J. (2001). A Grounded Theory: Integration and Internalization in ERPAdoption and Use, Unpublished Doctoral Dissertation, University of Nebraska, In ProQuest UMI Database
  13. Lee, Tsung Hung and Hsieh Hsin-Pei. (2016). Indicators of sustainable tourism: A case study from a Taiwan’s wetland. Ecological Indicators 67 (2016) 779–787.
  14. Lee, Tsung Hung. (2013). Influence analysis of community resident support for sustainable tourism development, Tourism Management 34 (2013) 37-46.
  15. Liu, Jingjing, Nijkamp, Peter, Huang, Xuanxuan & Lin, Derong. (2017). Urban livability and tourism development in China: Analysis of sustainable development by means of spatial panel data, Habitat International 68 (2017) 99-107.
  16. Miles, M. and Huberman, A. (2002) . Qualitative data analysis: a sourcebook of new methods, Sage London; Beverly Hills.
  17. Miocic ,Božena Krce, Razovic ,Mili and Klarin, Tomislav (2016). Management of Sustainable Tourism Destination Through Stakeholder Cooperation, Management, Vol. 21, 2016, 2, pp. 99-120.
  18. Neuman, W.L. (2006). Social Research Methods: Qualitative and Quantitative Approaches, Sixth Edition.London:Allyn and Bacon.
  19. Nunkoo, Robin.(2017). Governance and sustainable tourism: What is the role of trust, power and social capital?, Journal of Destination Marketing & Management 6 (2017) 277–285.
  20. Price,D and Cameron,Sh. (2010). Business Research Methods, A Practical Approach. Institute of Personal and Development. The Broadway, London, pp 409-417.
  21. Schorner, B. (2010). Sustainable Mountain Tourism Development Illustrated in the Case of Switzerland, Sustainable Mountain Tourism Development Illustrated in the Case of Switzerland, PP. 87-108.
  22. Selden, L. (2005). On grounded theory - with some malice. Journal of Documentation, Vol. 61 No.1, pp. 114-129.
  23. Tazim Jamal & Blanca Alejandra Camargo (2013): Sustainable tourism,justice and an ethic of care: toward the Just Destination, Journal of Sustainable Tourism, Journal of Sustainable Tourism,2013.
  24. Weaver, D.B. (2012). Sustainable Tourism, New York, Routledge.
  25. White, V., McCrum, G., Blackstock,K,L., Scott, A. (2006). Indicators and Sustainable Tourism:Literature Review. The Macaulay Institute.
  26. World Tourism Organization (UNWTO). (2013). Sustainable Tourism for Development Guide Enhancing capacities for Sustainable Tourism for development in developing countries
  27. Xu, Feifei, and Fox, Dorothy. (2014). Modelling attitudes to nature, tourism and sustainable development in national parks: A survey of visitors in China and the UK, Tourism Management 45 (2014) 142-158.
  28. G., Spyridopoulou.E, Kouthouris.Ch, Balaska.P, Matarazzo.M & Costa.G. (2016). The future of sustainable tourism development for the Greek enterprises that provide sport tourism. Tourism Economics, Vol. 23(5) 1155–1162.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 12,269
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 457